Już starożytni Rzymianie wręczali swoim wybrankom pierścienie. Antyczne pierścionki wykonane były z żelaza lub złota wraz z symbolicznym kluczem do serca wręczającego mężczyzny. Natomiast Grecy zapoczątkowali noszenie pierścionka zaręczynowego na serdecznym palcu lewej dłoni. Uważano, że żyły z tego palca płyną prosto do serca. W dzisiejszych czasach tradycyjnie pierścionek zaręczynowy powinien być założony na serdeczny palec prawej ręki. W dniu ślubu, miejsce pierścionka zajmuje obrączka, a pierścionek powinien zostać przeniesiony na lewą dłoń.

Początki noszenia pierścieni ślubnych przez katolików datowane są na IX wiek. Nie był to jednak symbol miłości dwojga ludzi, tylko oznaczał powiązanie z Kościołem. Zmiany dokonano na przełomie XII i XIII wieku, wtedy młodzi ludzie zaczęli ślubować sobie wzajemnie miłość przed Bogiem, udokumentowaną przez kościół.

Natomiast tradycja wręczania pierścionka zaręczynowego z diamentem sięga czasów wczesnego renesansu. Niektóre źródła podają, że pierwsze zaręczyny odbyły się w 1477roku – Arcyksiążę Maksymilian Habsburg ofiarował wtedy swojej wybrance Marii Burgundzkiej pierścień z drogocennymi klejnotami, w którym diamenty układały się w literę M. Był to początek mody na diamentowe pierścionki wśród europejskiej arystokracji, która mogła pozwolić sobie na ten luksus.
Dopiero po odkryciu w 1870 roku złóż w Afryce, ceny diamentów stały się przystępne dla ludzi z niższych klas. Spadek cen spowodowany był równoczesnym wzrostem wydobycia i usprawnieniem pracy szlifierni kamieni szlachetnych. Największą sprzedaż diamentowych pierścionków odnotowano w USA po 1930 roku. Uznano wtedy, że pierścionki z diamentowym oczkiem powinny być na każdą kieszeń. Diament jako najtwardszy minerał, stał się symbolem długiej miłości oraz wierności. Pierścionki najczęściej wykonywane były ze złota.

Wzory pierścionków zaręczynowych w formie znanej nam dzisiaj pojawiły się na rynku w latach trzydziestych XX wieku.

Początkowo pierścionki wykonywano z żółtego złota z niewielkim diamentowym oczkiem.
Kamień oprawiony był w delikatnym koszyczku, który przepuszczał światło. Obrączka była cienka, zwężająca się ku górze pierścionka, przez co kamień wydawał się optycznie większy. Prosta elegancka forma.

model p16157z

Kolejny pierścionek charakteryzuje się ozdobną obrączką z mingryfem czyli delikatnymi kuleczkami, które tworzą unikatowy ornament. Diamenty oprawiano wysoko, pozwalając jak największej ilości światła podkreślać ich piękno.

model p16667b

Następnie nastała moda na wzory wielokamieniowe – rozety, czyli ornamenty w kształcie rozwijających się róż. Pierścionki odznaczały się różną wielkością kamieni, tworząc piękną całość bez wyróżnienia kamienia centralnego.

model p15425z

Ważnym elementem w formie pierścionka było również zdobienie szyny, czyli obręczy pierścionka. Często pojawiał się element kompozycji roślinnych (liście, płatki kwiatów, łodygi) nawiązujących do epoki renesansu.

model b1255br_SI_H

Jeśli pierścionek nie miał ozdobnej obrączki, często zamiast jednego centralnego kamienia pojawiały się dodatkowe dwa boczne diamenty. Prosta forma, proste linie, bez zbędnych zdobień.

model 20043b

Diament o szlifie brylantowym, czyli okrągłym był najczęściej wybieranym kształtem oprawianych kamieni. Dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku, szlif brylantowy częściowo ustąpił miejsca innym szlifom takim jak: szlif szmaragdowy o kształcie prostokąta  (model p16135z), owal (model p16022z) czy princessa (model p16337z i model p16012zb).

 

model p16135z                                              model p16022z            

model p16337z                                           model p16012zb 

 

Nowym trendem we współczesnych wzorach pierścionków jest oprawianie kamieni od wewnętrznej strony szyny. Centralny kamień, nie jest mocowany w klasycznym koszyczku tylko w nowoczesnym gnieździe, które w profilu bocznym pokazuje cały przekrój diamentu. Mniejszymi diamentami często wysadzana jest cała obrączka. Coraz częściej klienci wybierają złoto palladowe lub platynę, które są szlachetniejsze i bardziej odporne mechanicznie.

model p16083b

Pierścionek zaręczynowy ewoluował przez wieki. Początkowo skromny z delikatnym kamieniem, stopniowo rozbudowywany i wzbogacany w dodatkowe kamienie i ornamenty pierścionek zawsze nawiązywał do epoki i panującej mody. Zmieniały się popularne szlify, sposoby oprawy. Symbolika zaręczynowego pierścionka pozostała jednak niezmieniona. Obecnie firmy jubilerskie oferują ogromny wybór pierścionków zaręczynowych. Można spotkać się z gotowymi wzorami lub podjąć wyzwanie i zaprojektować przy pomocy ekspertów swój wymarzony pierścionek. Ograniczeniem pozostaje jedynie wyobraźnia! 🙂

Przedstawione wzory pochodzą z kolekcji Lisiewski Group

Autorka: Anna Szewczyk